Od tego wywiadu zaczęła się moja przygoda z podcastem. Stresowałam się trochę, ale jako improwizatorzy często „podążamy za stachem”, który prowadzi nas do nowych rzeczy. Rozmawiamy z Davidem o tym jak zaczął swoją przygodę z aktorstwem i improwizacją, o aktorstwie w improwizacji, Anne Bogart i View Points, które stanowią ogromną część jego metodologii i wielu super interesujących rzeczach. Nauczyłam się z tej rozmowy bardzo dużo, a do tego dobrze się bawiłam.

Joe jest bardzo elastycznym improwizatorem. Odnajduje się w każdym stylu i formacie impro. Jest prawdopodobnie najczęściej odwiedzającym europę amerykańskim nauczycielem. Rozmawiamy o tym jak zaczął improwizować, improwizacji w Chicago, Teatrze Annoyance, Delu Closie, o wyzwaniu grania w obcym języku, powstaniu jego duetu z Patti Stiles i wielu innch ciekawych rzeczach. Och, to była czysta przyjemność i frajda!

John zaczął swoją przygodę z improwizacją w USA. Ale zanim to się stało to zafascynował się Monty Phytonem i  ich absurdalnym humorem. Rozmawiamy o wielu rzeczach, w tym o wyzwaniach pracy w grupie, nauczaniu improwizacj, strachu. John jest wyśmienitym nauczycielem, docenionym mówcą, napisał 2 książki, uwielbiam jego warsztaty i wiele się od niego nauczyłam.

Andrew urodził się w USA, ale od wielu lat mieszka i uczy improwizacji w Budapeszcie. Jest aktorem i muzykiem. Opowiada o warsztatach z Keithem Johnstonem, maskach wykorzystywanych w teatrze i improwizacji. Rozmawiamy o „byciu obecnym” zarówno w życiu jak i na scenie, aktorstwie w improwizacji, dubbingu. No i przygotowując się do rozmowy, odkryłam, że zagrał w jednym z moich ulubionych filmów.

Greg jest aktorem i improwizatorem. Przygodę z improwizacją zaczął w 1985 roku. Rozmawiamy o strachu i radzeniu sobie z nim, sposobie używania sugesti od publiczności, jego solowym spektaklu, książce „Improv for Everyone”, którą napisał kilka lat temu, tworzeniu teatru od zera i wielu innych rzeczach. W czasie pandemi dużo razem improwizowaliśmy online i dużo się od niego nauczyłam.

Pochodząca z Chicago i mieszkająca w L.A. Shaun jest dyrektorem artystycznym Oui Be Negroes, założycielem The West Coast Improv Alliance i współzałożycielem The San Francisco Improv Festival. Reżyserowała także grupę LGBTQ OUTe. Rozmawiamy m.in. o Afro-Amerykańskich pierwszych grupach impro, nauczycielu Martinie De Matt i o improwizujących seniorach.

Widziałam Jill wielokrotnie na żywo na scenie i rozmowa z nią była dla mnie bardzo interesująca i edukacyjna. Rozmawiamy o genezie jej solo spektaklu impro „Drum Machine” i tego co improwizator wynosi z pracy nad występem w pojedynkę. Rozmawiamy też o różnicy pomiędzy ComedySportz i Theatersports, czy jak to jest zagrać przez jeden dzień 20 duetów z różnymi partnerami.

Kiedy pierwszy raz spotkałam Neila na festiwalu w Barcelonie, miałam  możliwość zobaczyć i doświadczyć jak uwiódł publiczność swoim spektklem „Neil+1”, w którym jego partnerem staje się osoba z publiczności. Rozmawiamy o tym oraz o Improwizacji Stosowanej, impro w Irlandii, i nauczycielach, którzy go zainspirowali.

Jonathan przez kilka dekad organizował Chicagowski Festiwal Improwizacji. Rozmowa z nim była niebywale ciekawa. Jonathan opowiada o Violi Spolin, Compass Players, Delu Closie, czego nauczył się w The Second City, „podążaniu za strachem” i o produkcji jednego z największych festiwali, na którym występowali przez dekady najlepsi improwizatorzy. Znajdziesz tu sporo ciekawostek o improwizatorach i improwizacji.

Patti zaczęła swoją przygodę z teatrem w 1983 roku i przez lata studiowała improwizację pod okiem Keitha Johnstona. Ma ogromne doświadcznie i wiedzę, którą się chętnie dzieli. Rozmowa z nią to jak nurzanie się w encyklopedii impro. Rozmawiamy m.in. o tym jak zaangażować publiczność, co jest wyzwaniem gdy robi się impro tak długo jak ona, umiejętnościach opowiadania historii przez improwizatorów, dawaniu uwag po spektaklu i jej historię powstania duetu „Our Play” z Joe Billem. Ten wywiad rzeka jest pełen interesujących i inspirujących historii.

Pochodząca z Izraela Inbal swoją przygodę zaczęła od aktorstwa. Obecnie mieszka w Berlinie, gdzie występuje i uczy improwizacji. Rozmawiamy m.in. o improwizacji w Izraelu, o ważności aktorstwa w improwizacji, pracy nad solowym spektaklem, pracy w duecie i tym jak to jest uczyć mieszkając w obcym kraju.

Felipe jest Kolumbijskim artystą, aktorem, improwizatorem, klaunem, reżyserem i jednym z najbardziej fizycznych improwizatorow jakich widziałam na scenie. Zaczął improwizować z przyjaciółmi zanim dowiedział się o wpółczesnej improwizacji wywodzącej się od Violi Spolin i Keitha Johnstona. Wplata realizm magiczny w swoje spektakle i jest mistrzem grania bez słów, co widać w jego spektaklach w projekcie The Speechless. Rozmawiamy o komedii, o tym jak bycie klaunem i używanie fizyczności wpływa na jego improwizację, o tym jak sobie radzić kiedy na festiwalach gra się w języku obcym i nie wszystko się rozumie.

Jay jest jednym z najbardziej pozytywnych improwizatorów i osób jakie znam. Rozmawialiśmy z Jayem o jego serii 10. minutowych scen online, których zagrał setki w czasie pandemii i które zainspirowały wielu  improwizatorów. Rozmawialiśmy też o improwizacji w Chicago w latach 90-tych, wpadaniu w schematy, o formatach impro, uczeniu improwizacji, coachingu grup, oglądaniu własnych występów, odpoczynku od improwizacji , „zasadach” impro oraz wielu innych rzeczach.

Jeff jest niewątpliwą legendą improwizacji. Zaczął improwizować w 1974 roku i od tej pory niustannie występuje, uczy i reżyseruje. Zagrał w około 40 filmach. Ze wszystkich znanych mi improwizatorów jego podejście do improwizacji jest najbliższe improwizowanej muzyce. Rozmawiamy z Jeffem o jego początkach, polskich korzeniach, Chicagowskiej improwizacji i wielu rzeczach, które rozumiem teraz o wiele bardziej, bo miałam to szczęście i zaszczyt, że stworzyliśmy duet WePolak i nauczyłam się od niego bardzo dużo.

Per Gottfredsson jest improwizatorem, reżyserem, pedagogiem i jednym z trzech artystycznych dyrektorów Stockholm Improv Theater od 1993 roku. Per był siłą napędową pracy teatru nad tworzeniem spektakli opartych na stylu słynnych szwedzkich dramaturgów, takich jak Ingmar Bergman, August Strindberg i Lars Norén. Widziałam kilka razy te improwizowane spektakle, gdzie aktorzy improwizatorzy grają w kostiumach i ze scenografią, i były to najbardziej teatralne improwizowane spektakle jakie widziałam. Rozmawiamy z Perem także o roli muzyka w spektaklu, konkursie piosenki improwizowanej i wyzwaniach prowadzenia teatru.

Shawn pochodzi z Kanady i przez długi czas pracował w Loose Moose Theatre z Keithem Johnstonem. Pasjonuje się procesem edukacji, tym, jak myślimy i angażujemy się na scenie i poza nią, oraz jak możemy wykorzystać improwizację, aby uczynić świat trochę lepszym.
Rozmawiamy z Shawnem o Loose Moose Theatre, podejściu Keitha Johnstona, byciu mimem, różnicy w opowiadaniu historii i „byciu w historii”, improwizacji stosowanej, którą stosuje w pracy z psychologami, terapeutami, w korporacjach i armi. Rozmawialiśmy także o ciekawym projekcie na zoomie „The Naked Improvisers”, który między innymi z Patti Stiles prowadzili w czasie pandemii!

Andy Eninger jest wszechstronnym komikiem, twórcą improwizowanego formatu solowego „Sybil”, przez lata związany z The Second City, w którym kierował programem dla osób piszących scenariusze i skecze. Pisze, występuje i reżyseruje, koncentrując się na komedii queer, satyrze i improwizacji. Rozmawiamy z Andrew o wyzwaniach improwizacyjnych, odkryciach jakie poczynił w trakcie swojej drogi, o tym, jak studiowanie dramatu i pisanie wpłynęło na jego improwizację i umiejętność opowiadania historii, rozmawiamy o jego treningu do niesamowitego solowego spektaklu „SYBIL”, a także o reżyserowaniu musicali, aktywizmie i integracji środowiska LGBTQ w świecie improwizacji.

Susan Messing to amerykańska improwizatorka, legenda improwizacji, mieszkająca w Chicago. Uczyła improwizacji w The Second City, Annoyance, iO i wielu zakątkach świata. Ta rozmowa, szczera, zabawna i wnikliwa, była ogromną przyjemnością. Jak sama mówi – czasy się zmieniły i ona też. Susan obecnie ponownie weryfikuje wszystko, w co wcześniej wierzyła. Rozmawiamy z Susan o jej podejściu do improwizacji i o tym, jak zmieniło się na przestrzeni lat, o tym co znaczy byciem obecnym, o komedii i byciu zabawnym, o zaangażowaniu się w to, co robimy, uczeniu improwizacji, wyzwaniach i przyjemności improwizowania.

Robert Lowe to prekursor improwizacji teatralnej w Atlancie. Był założycielem Improvisation Incorporated, pionierskiej firmy doradztwa edukacyjnego, specjalizującej się w wykorzystaniu technik teatralnych improwizacji (dziś nazywanych Improwizacją Stosowaną) do rozwoju organizacyji oraz komunikacji biznesowej, zawodowej i interpersonalnej. Rozmawiamy z Robertem o jego doświadczeniach w tworzeniu pierwszych spektakli i pionierskim doradztwie dla biznesu, podejściu do pracy z grupą i o tym, jak ważne jest „bycie tu i teraz”.

To arcy ciekawa rozmowa z legendą improwizacji Josephine Forsberg, którą nagrał w Chicago w latach 90. John Porubsky. Pozwolił mi na umieszczenie jej na stronie The Art of Yes, za co jestem mu ogromnie wdzięczna. To absolutny unikat, ponieważ nie ma online wielu materiałów z Jo Forsberg. Josephine pracowała z Violą Spolin i w tym nagraniu opowiada o swoim podejściu do improwizacji i daje wiele cennych rad studentom zadającym jej pytania. Josephine Forsberg miala ogromny wpływ na rozwój improwizacji. Wraz z Michaelem Gellmanem, Johnem MIchalskim i Jeffem MIchalskim stowrzyli pierwszy program nauczania w The Second City. Bardzo polecam!

Nowe znajomości powstałe podczas pandemi dały mi niebywałą możliwość przeprowadzenia interesującej rozmowy ze Stephenem. Jego książka „Free Play: Improvisation in Life and Art” wychodząca daleko poza improwizację teatralną, jest moją ulubioną książką dotyczącą szeroko pojętej improwizacji, bo opowiada o improwizacji jako procesie, czerpaniu inspiracji, o tym co czujemy jak improwizujemy i dlaczego to robimy. To był ogromny zaszczyt i przyjemność móc rozmawiać ze Stephenem, a przede wszystkim była to dla mnie nauka i możliwość poszerzenia horyzontów.

eHistoria tego jak Michael zaczął swoją przygodę z improwizacją jest jedną z ciekawszych. Jako młody chłopak poznał Davida Shepherda (Współtwórcę Compass Theater – pierwszego improwizowanego Teatru, i Improv Olympics, dzisiejszego iO) i przyjaźnił się z nim całe życie. Jest obecnie w posiadaniu archiwów Davida, którymi się chętnie dzieli również na mojej fejsbukowj stronie The Art of Yes. Rozmawiamy z Michaelem o tym, jak zajął się improwizacją, o jego doświadczeniach jako nauczyciela, improwizatora i pedagoga pracującego z młodzieżą. Rozmawialiśmy także o tym, jak David Shepherd zmienił jego życie i o ich długiej przyjaźni, o początkach Improv Olympics, wpływie Davida Shepherda na rozwój improwizacji i wielu innych niezmiernie ciekawych rzeczach.

To jest niezwykle interesująca rozmowa z Garym, który zdobyłwał swoje doświadczenie przez 18. lat współpracy z Violą Spolin – nazywaną „matką współczesnej improwizacji”. Rozmawiamy z Garym o tym, jak Viola Spolin zmieniła i wpłynęła na jego życie, o ich wieloletniej przyjaźni, skąd wzięła się jego fascynacja zawodem mima i improwizacją, o jego doświadczniach bycia pedagogiem, aktorem, mimem, komikiem czy lektorem.